E trásformáto pói, in un sólo sospír, l'ánima spíro.
Omgevormd aldus, in een enkele zucht, je ziel adem ik in.
Dit tekstgedeelte wordt eveneens prachtig uitgebeeld. Het eerste stukje: "E trasformato poi" werkt als een soort vraag: "en aldus getransformeerd, dan:". Unisono zingen alle stemmen, behalve de bas, deze tekst in een declamerend ritme, met als hoogtepunt poi (aldus). harmonisch is het ook een vraag: B als dominant van em.
Zoals we in deel I,1 drie keer visibilmente hoorden (de magische transformatie), zo wordt nu in drie fragmenten de tekst "in un solo sospir, l'anima spiro" herhaald. Ritmisch wordt het in drieën verdeeld: "in un solo", rust, "sospir", rust, "l'anima spiro". Qua textuur: de eerste keer, hoog, de tweede keer laag. de derde keer breed, met een hoogtepunt melodisch en harmonisch in maat 22. De slotwoorden "l'anima spiro" worden nog een keer extra herhaald in een uitstervend diminuendo tweestemmig, eindigend in een eenklank; bijna letterlijk het inademen van de ziel! Het hoogtepunt in 20 werkt ook als harmonisch hoogtepunt door het sterke majeur effect. bekijken we namelijk de akkoorden, dan zien we van 13-16 een passage eindigend op Bm als V van Em, dan van 17-19 eindigend op Em als tonica, 20-23 zien we de akkoorden E, A, G, D, (A), Bm, F#, Bm: Kortom in deze passage een sterk begin in majeur (V), V, IV, I, met als hoogtepunt D als tijdelijke I, daarna weer terug naar mineur.