La Sagrada Familia
La Sagrada Familia is het nog steeds niet voltooide meesterwerk van Gaudi. Al zijn fantasieën, inspiratiebronnen, technische ontdekkingen komen samen om een spirituele tempel te vormen die tegelijk een educatieve functie heeft. De buitenkant beeldt grote delen van de bijbel uit. Zoals dat al begon bij de Franciscanen in de middeleeuwen, zo gaat Gaudi hierop door, maar maakt alles zo mogelijk nog menselijker en daardoor komt het nog dichter bij je te staan. Vanaf zijn 31e tot zijn dood heeft hij er aan gewerkt, uiteindelijk zag hij slechts een fractie verrijzen. Overal lopen bouwvakkers, er zijn bijna net zoveel hijskranen als torens. Deze torens (12 moeten het er worden) stellen de apostelen voor, met bisschopsmijters, als symbool voor de eerste uitdragers van de blijde boodschap. Gaudi was toevallig in het project gerold, als assistent van architect Martorell, die de eerste architect had moeten vervangen, maar dat niet deed.
Uitgangspunt waren de traditionele grondplannen van de grote gotische kerken. De Dom van Keulen was daarbij het grote voorbeeld. Een basiliek met vijf schepen, een dwarsschip met drie beuken. Een van de bijzondere dingen is dat de combinatie van paraboolbogen en scheve pilaren de zware druk van de grote gewelven aan kan. Dit had Gaudi geleerd van de eucalyptusboom. De basis van de zuilen aan de oostzijde bestaat uit twee grote schildpadden, waarbij de zuil uit het schild lijkt te groeien i.p.v. het dier te verpletteren. Verder valt ook de enorme kleurenpracht op. Alle kleuren hebben zowel een symbolische als decoratieve betekenis. Hij had drie portalen gepland met als facade telkens een ander thema. De oostzijde (waar de zon opkomt) de geboorte van Christus, de westfacade het lijden en sterven van Christus, de zuidzijde de zondeval en de verlossing van de mens. Aan de zuid-facade wordt nog steeds gebouwd. In de portalen worden Geloof, Hoop en Liefde uitgebeeld. Opvallend zijn de engelen die het goede nieuws komen verkondigen: zonder vleugels omdat ze volgens Gaudi niet konden vliegen. Ook zien we allerlei dieren, sommigen die het kwaad vertegenwoordigen en uit de kerk verbannen worden, anderen, zoals de pelikaan, als symbool van de liefde.
Vanwege de voortdurende werkzaamheden kun je slechts een klein gedeelte binnen in de kerk bezoeken, maar op afstand kun je wel veel zien. Via een lift kun je ook naar het dak, waar een woud van torentjes en sculpturen te zien is. Ook is er een grote tentoonstellingsruimte waar je veel van de bouwhistorie kunt zien. Overigens is in Casa Mila hier ook veel over te vinden, samen met originele sculpturen en voorbeelden uit vooral de natuur die hij gebruikt heeft.